HATIRLAMAK, YÜZLEŞMEK, ONARMAK ÜZERİNE
Adahan Otel'in altındaki oldukça dramatik bir atmosfer sunan sarnıç etkileyici bir sergiye ev sahipliği yapıyor. Serra Behar'ın ilk kişisel sergisi olan "Hatırlamak" sanatçının uzun yıllardır üretimine "hatırlama" kavramı üzerinden yaklaşıyor.
Sergi mekanı kesinlikle serginin dramatik ruhunu arttırıyor. Sergi ve güçlü kavramsal çalışmaları elbette beyaz küp dediğimiz galeri içinde de izleyicisi ile konuşacak etkişleşim amacına ulaşacaktı. Sarnıç o kadar güzel gölgeler ve dokular oluşturuyor ki her bir çalışmanın sahnedeki bir aktöre dönüştüğünü hissetmemek imkansız.
Hareket sergideki tüm çalışmaların ortak noktası. Fiziksel olarak aks yönü bir yer değiştirme olmasa da, ayna kullanması çalışmayı hareketlendiriyor. Sanatçının varoluş yolculuğunda önemli izler bırakan anlardan,olaylardan beslendiği bir günce bu sergi. Hatırlamak sergisi sanatçının yolculuğuna izleyiciyi dahil ettiği, izleyiciye kendini anlattığı ve izleyicinin kendinden bir şeyler hatırlayacağı bir kurgu.
Sergi bütününde çalışmaların bir diğer ortak noktası semboller,mitoloji,din ve inanışlar. "Son Akşam Yemeği"ne gönderme olan "İlk Akşam Yemeği" sanatçının aidiyet kavramı üzerine çalışmalarından en görkemlisi. Madde, maneviyat arası doğmadan tüm önümüze sunulan her şey bu masada. Hayata karşı hüzünlü bir bakış. Masaya oturamamak ona uzaktan bakmak izleyici olarak ayrı değerli çünkü izleyiciyi embrio olma durumuna götürüyor, yüzleştiriyor.
"Cennet Kuşu" çalışması benim için sergideki en hüzünlü çalışma. Tüm teknolojik altyapısı ve görünümüne rağmen eskimişliği, yıpranmışlığı ve kendi gölgesine bakarak sadece kendinden yapması beklenen hareketi yapan hüzünlü bir mahkum o. Bir çok arkadaşımla gezdiğim sergide her seferinde farklı yorumlarda bulunduğumuz bu yerleştirme için üzerine konuşulacak çok fazla konu var.
"Kendini Kandırmak" isimli animatonik yerleştirme inanışlara harcanan,boşa giden bir para ile yüzleştiriyor izleyiciyi. "Aynadaki ben, bendeki sen" çalışması içe serginin özeti gibi. Zemine karşı eğimli duran aynada gördüğümüz portre sanatçıya ait sadece burun,dudak ve çeneden oluşuyor. Aynaya eğilip, sanatçı ile karşı karşıya baktığımız an sanatçı ile bütün oluyor ve başka bir gözle bakıyoruz çevreye. Aynada yansıyan sadece tamamlanmış bir suret değil serginin hareketli yansıya diğer parçaları. Belki de sanatçı tam bu noktada bize şunu fısıldıyor "anlattım, hatırladın mı?"
20'ye çalışmanın sergilendiği çok içten bir sergi. Asansör girişinde bir teşekkür afişi var. O kadar samimi bir durum ki bu, uzun süredir bu kadar içten teşekkür eden bir sanatçı ile karşılaşmamıştım. Sanatçı ara sıra sergi alanında olabiliyor, sohbet şansınız da olabilir. Sergiyi 20 Haziran 2017 tarihine kadar gezebilirsiniz. Sergideki çalışamalar için yazdığı şiirlerin de olduğu katalogdan şanslıysanız almayı unutmayın!
Artisans Dergi'ye ulaşamayanlar için Serra Behar ile yaptığım röportaj aşağıdadır.
Yorumlar
Yorum Gönder